لق شدن دندان در ارتودنسی: پیشگیری از افتادن دندان در سیم کشی دندان

دندان‌های نامرتب به دلیل بیماری‌های پريودنتال بیشتر لق می‌شوند. این به این دلیل است که تمیز کردن آنها سخت تر است. ثابت شده است که دسترسی به میان دندان‌های نامرتب یک مشکل خواهد بود که منجر به مراقبت ضعیف دندانی خواهد شد. این مشکل را می‌توان با استفاده از بریس‌ها و دیگر وسایل مشابه اصلاح کرد.

فشار ارتودنسی

بریس‌ها به این منظور هستند که دندان‌ها را در فک دوباره مرتب کنند. این فرآیند قرار است طی چند ماه اتفاق بیفتد. طبیعی است که دندان‌های لق داشته باشید، زمانی که آنها برای قرار گرفتن در موقعیت خود فشار داده می‌شوند. در روزهای اولیه درمان بعضی از دندان‌ها ممکن است در موقعیت بدتری قرار بگیرند. این نباید سبب ترس و نگرانی شود. دندان‌ها به تدریج به راحتی حرکت می‌کنند، بدون اینکه باعث ایجاد شرایط جدی شوند.

آنها چند ماه پس از درمان لق خواهند شد اما بعد از مدتی ثابت خواهند شد. در ماه‌های آخر درمان ارتودنسی، دندان‌ها نباید حرکت کنند. در صورتی‌که این اتفاق افتاد، شما باید فورا به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید. در واقع، تمام تغییرات اتفاق افتاده در دندان‌های شما در ماه نهایی باید به متخصص ارتودنسی شما گزارش شود.

یکی دیگر از تغییرات مورد انتظار در طول درمان، فاصله بین دندان‌ها یا همپوشانی دندان‌ها است. البته این نشان می‌دهد که دندان‌ها در حال حرکت هستند. ممکن است به نظر برسد که درمان وضعیت شما را بدتر می‌کند، اما این طور نیست. درمان به سادگی در حال حرکت دادن آنها برای رسیدن به فرم مناسب است. شما باید برای اصلاح فرمول دندانی خود توسط بریس‌های ارتودنسی صبور باشید.

دندان‌های شیری و ارتودنسی

شما ممکن است از آنچه که دندان‌های شیری و ارتودنسی با یکدیگر اشتراک دارند، تعجب کنید، به ویژه اگر به دندان‌های قبل از نوجوانی و نوجوانی در بریس‌های ارتودنسی بیندیشید. دندان‌های شیری و متخصصین ارتودنسی با یکدیگر خیلی کار دارند. این حتی در مورد اینکه چگونه دندان‌های شیری کودک شما به سرعت یا به آرامی می‌افتند، مربوط می‌شود.

اکثر کودکان شروع به از دست دادن دندان‌های خود در سن 6 سالگی می‌کنند و افتادن دندان‌ها اغلب با دندان‌های جلو شروع شده، به کناره‌ها رفته و در نهایت دندان‌های آسیاب (مولر) می‌افتند. دندان‌ها به‌طور کلی در یک نظم مشابه با رویش آنها می‌افتند. همیشه دیدن متخصص ارتودنسی کودکان تا سن 7 سالگی برای نظارت بر فاصله و رشد فک ایده خوبی است و تمام مشاوره‌های ما مجانی است.

از دست دادن زودرس دندان‌های شیری

دندان‌های شیری  فضا را برای دندان‌های دائمی تا زمانی که به‌طور کامل توسعه یافته و برای بیرون آمدن آماده شوند، نگه می‌دارند. اگر دندان‌های شیری شما خیلی زود بیفتند، چه به‌صورت طبیعی و چه به علت تروما، این فضا ممکن است بسته شود. این امر می‌تواند منجر به بی نظمی شود که اگر تصحیح نشود، می‌تواند در دوران کودکی یا بعدا منجر به کشیده شدن دندان شود.

اگر زود افتادن دندان‌های کودک دغدغه شما است، بسیار مهم است که با متخصص ارتودنسی مشورت کنید. متخصصین ارتودنسی می‌توانند از زمانی که فرزند شما هنوز در حال رشد است، برای ایجاد فضای بیشتری برای به وجود آمدن دندان‌های دائمی استفاده کنند یا از یک نگهدارنده فضا برای جلوگیری از بسته شدن فضا استفاده کنند. این امر از بروز عوارض در دوران کودکی یا بعدا جلوگیری می‌کند، زیرا تمیز کردن دندان‌های نامنظم خیلی سخت‌تر است. درمان اولیه زمان استفاده از بریس‌های ارتودنسی را نیز کاهش می‌دهد.

از دست دادن دیرهنگام دندان‌های شیری

به همین ترتیب، از دست دادن دیرهنگام دندان‌های شیری در دوران کودکی نیز می‌تواند باعث عوارض درمان ارتودنسی و سلامت دهان شود. اگر کودک تا سن 8 سالگی دندان‌های خود را از دست ندهد، ممکن است مشکلی وجود نداشته باشد. با این حال، هنوز هم مهم است که با ارتودنتیست مشورت کنید.رایج است که بین سنین هشت تا ده سالگی افتادن دندان رخ ندهد، به همین دلیل انجمن آمریکایی ارتودنتیست‌ها سن هفت سالگی را به عنوان سن ایده‌آل برای مشاوره توصیه می‌کند. هنگامی‌که کودک شما به این سن می‌رسد، می‌توانیم موقعیت تمام دندان‌های دائمی را تعیین کنیم. متخصصین ارتودنسی همچنین می‌توانند تعیین کنند که آیا فاصله مناسب بین دندان‌ها رای بیرون آمدن دندان دائمی وجود دارد یا خیر. این تضمین می‌کند که هیچ مشکلی وجود ندارد که نیاز به اصلاح اولیه داشته باشد.هنگامی‌که دندان شیری برای مدت طولانی در محل قرار می‌گیرد، می‌تواند سبب شود دندان‌های دائمی کج و کوله یا بی نظم بیرون آیند. دندان‌های کج و نامنظم می‌توانند به دلیل ناتوانی در مسواک زدن یا نخ زدن به‌طور مناسب، سبب پوسیدگی یا بیماری لثه شوند.

برای جلوگیری از شل شدن دندان در ارتودنسی چه باید کرد؟

برای محافظت از دندان‌هایتان در هنگام درمان ارتودنسی، باید مراقب آنچه که می‌خورید باشید. به‌طور کلی، شما باید به سراغ غذاهایی بروید که حاوی بافت نرم‌تری هستند. در اینجا برخی از غذاهایی که می‌توانید در هنگام مرتب کردن دندان‌هایتان بخورید، آورده شده‌اند:

• سبزیجات
• میوه‌ها
• محصولات لبنی
• گوشت نرم
• غلات
• نان
• تخم مرغ

اگر غذاها نیاز به جویده شدن با دندان‌های جلویی شما را دارند، شما باید آنها را به قطعات کوچکتر برش دهید. همچنین، شما باید سبزیجات خود را بخارپز کنید تا آنها نرم‌تر شوند. شما باید از مواد غذایی سخت و هر چیزی که بسیار چسبنده است اجتناب کنید.اگر مشکلی با درمان ارتودنسی خود دارید، با متخصص برای راهنمایی صحبت کنید. نگرانی‌های شما به‌طور قطعی حل خواهند شد.

بهداشت دهان و دندان

برای جلوگیری از لق شدن دندان‌ها، اطمینان حاصل کنید که بهداشت مناسب دهان و دندان را رعایت می‌کنید. به‌طور مرتب دندان‌ها را با مسواک و نخ دندان تمیز کنید تا از شر پلاک‌های دندانی خلاص شوید. این کار کمک می‌کند تا از بیماری‌های پریودنتال که سبب از بین رفتن رباط‌ها می‌شوند، جلوگیری شود.همان‌طور که قبلا ذکر شد، تمیز کردن دندان‌های کج سخت‌تر است. شما باید از درمان ارتودنسی برای جلوگیری از ایجاد بیماری‌های پریودنتال استفاده کنید.افرادی که از تنباکو استفاده می‌کنند نیز در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های پريودنتال قرار دارند. اگر سیگاری هستید، ترک کنید. دندان‌ها همچنین به دلیل جویدن اجسام سخت و یا حتی به هم فشردنشان لق می‌شوند. اگر می‌خواهید آنها را برای مدت طولانی نگه دارید، باید از وارد آوردن فشار غیرضروری به دندان‌ها خودداری کنید.

استفاده از گارد و یا محافظ دهان از لق شدن دندان در طول درمان ارتودنسی جلوگیری می‌کند

اگر ورزش می‌کنید، مهم است که برای اقدامات احتیاطی خاص، با پزشک خود مشورت کنید. متخصص ارتودنسی تقریبا همیشه یک محافظ دهان را برای فعالیت‌های ورزشی توصیه می‌کند. ارتودنسی دارای انواع محافظ دهان است که به‌طور خاص با بریس‌ها کار می‌کنند.صدمات در طول ورزش معمولا شایع است. اغلب اوقات، برآمدگی‌ها جزئی و کبودی‌ها، مشکل نیستند. با این وجود، بسیاری از آسیب‌ها می‌توانند بدتر شوند، در صورتی که بریس‌ها درگیر باشند. در صورت وقوع هر گونه تصادف که در آن صورت درگیر است، دهان و تجهیزات خود را بلافاصله بررسی کنید. اگر دندان‌ها شل شده و یا تجهیزات به شدت آسیب دیده‌اند، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

اگر سیم، براکت یا باند شل شد، چه کاری باید انجام دهم؟

اگر چیزی شل شد نگران نشوید. این امر گه گاه اتفاق می‌افتد. همیشه براکت‌های شل شده را نگه داشته و آنها را برای تعمیر همراه خود بیاورید. اگر یک سیم بیرون آمد و موجب آزار شما شد، از یک ابزار کند (مانند انتهای پاک‌کن یا یک مداد) استفاده کنید و به آرامی سیم آزاردهنده را از مسیر خارج کنید. گاهی اوقات شما می‌توانید یک سیم شل را با ناخن‌گیر بادوام ببرید. به‌طور متناوب، موم می‌تواند روی هر سیم تیز یا شل قرار داده شود. اگر قطعه ای به‌طور کامل بیرون آمد، لطفا آن را نگه داشته و با خود به مطب بیاورید تا بدانیم که چرا این اتفاق افتاد.

اگر چیزی شل شود، حالت اضطراری نیست؛ با این حال، لطفا با مطب ما تماس بگیرید؛ ما وضعیت را ارزیابی خواهیم کرد و بر اساس آن شما را راهنمایی می‌کنیم. بسیاری از این مشکلات می‌توانند با افزودن زمان تا قرار ملاقات بعدی تحت مراقبت باشند، اگر از نظر زمانی خیلی دور نباشد.