تحلیل رفتن لثه و درمان آن با جراحی پیوند لثه

تحلیل لثه تنها یکی از نشانه‌های قابل توجه‌ بیماری لثه است و با حرکت بافت لثه به سمت ریشه‌ی ساختار دندان شناخته و تشخیص داده می‌شود. بیماران مبتلا به لثه تحلیل رفته اغلب دچار حساسیت دندان، التهاب بافت لثه و مشکلات زیبایی هستند. هر زمانی که برای درمان تحلیل لثه‌های خود اقدام کنید دیر نشده است زیرا لثه‌ها از دهان در برابر عفونت‌های باکتریایی محافظت می‌کنند.

دلایل تحلیل رفتن لثه

تحلیل رفتن لثه شرایطی است که بافت لثه تحلیل رفته باشد و از روی دندان به طرف عقب حرکت کند و در نتیجه ریشه‌های دندان نمایان شود رخ می‌دهد. این مشکل می‌تواند ناشی از برخی عادات زندگی باشد و دوره درمان اغلب وابسته به دلیل مشکل است.

در زیر برخی از شایع‌ترین دلایل تحلیل رفتن لثه عنوان شده است:

• مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن بیش از حد تهاجمی: داشتن اشتیاق جهت مراقبت از دهان و دندان بسیار خوب است اما باید مطمئن شوید که در حال مسواک زدن هستید نه ساییدن دندان‌ها! هیچگاه از مسواکی که نرم نیست استفاده نکنید. با دندان‌هایتان با ملایمت رفتار کنید و به یاد داشته باشید که مراقبت از آنها نباید به صدمه زدن منجر شود.
• ژنتیک: ویژگی‌های لثه‌های شما مانند ‎سایر بدنتان براساس ژنتیک، تعیین می‌شوند. اگر یکی از والدین یا هر دوی آنها دچار تحلیل لثه باشند شما نیز بیشتر در خطر تحلیل رفتن لثه‌ها هستید.
• موقعیت غیرعادی دندان: اگر دندان‌هایتان با یکدیگر تراز نباشند، در این شرایط تحلیل لثه می‌تواند رخ دهد.
• به هم ساییدن دندان‌ها یا دندان قروچه: آیا اغلب با سردرد از خواب بیدار می‌شوید؟ آیا همسرتان از ساییده شدن دندان‌هایتان شکایت می‌کند؟ این عادت می‌تواند دلیل بسیاری از بیماری‌های دندان باشد نه فقط تحلیل لثه، بنابراین اگر دچار دندان قروچه هستید دندانپزشک خود را در جریان بگذارید. دندان قروچه می‌تواند به راحتی و بدون درد با یک محافظ دهان و چند گزینه درمانی دیگر درمان شود.
• ضربه به بافت لثه: بافت لثه ممکن است هنگامی که یک ضربه به دندن‌ها وارد شده باشد، تحلیل برود.
• ضعف بهداشت دهان و دندان: اگر عادات بهداشت دهان و دندانتان مناسب نباشد، در این صورت ممکن است تحلیل لثه ناشی از التهاب لثه است.

درمان تحلیل لثه

اغلب موارد خفیف تحلیل لثه نیازی به درمان ندارند. دندانپزشکان ممکن است تنها توصیه‌هایی در مورد پیشگیری و نظارت بر لثه‌ها ارائه دهند. آموزش در مورد چگونگی مسواک زدن با ملایمت اما به طور موثر یک مداخله‌ی اولیه‌ی مناسب است.

برای افرادی که نیازی به درمان دارند چندین گزینه موجود می‌باشد:

• عوامل ضد حساسیت، وارنیش و عوامل باندینگ دندان: این مواد به کاهش هر گونه حساسیت که ممکن است باعث در معرض دید قرار گرفتن ریشه دندان شود کمک می‌کند. این مواد با فراهم کردن امکان مسواک زدن دندان‌های حساس علائم عصبی را درمان کرده و به حفظ بهداشت طبیعی دهان و دندان کمک می‌کنند.
• ترمیم کامپوزیت: رزین‌های کامپوزیتی همرنگ دندان برای پوشش سطح ریشه استفاده می‌شوند. آنها همچنین می‌توانند فواصل سیاه بین دندان‌ها را ببندند.
• پرسلن یا کامپوزیت صورتی، که همان رنگ صورتی لثه‌ها را دارند.
• ونیرهای متحرک لثه ساخته شده از اکریلیک یا سیلیکون
• ارتودنسی: درمان‌های ارتودنسی با حرکت دادن موقعیت دندان‌ها می‌توانند حاشیه لثه‌ها را اصلاح کند.

جراحی: پیوند لثه

پیوند لثه عمل جراحی است که در صورتی که لثه‌ها تحلیل رفته باشند توسط یک پریودنتیست (متخصص بیماری‌های لثه) انجام می‌شود. در این مرحله شما قادر به دیدن ریشه‌ی دندان‌های خود هستید زیرا لثه‌ها کل دندان را پوشش نمی‌دهند. انجام این جراحی می‌تواند از ادامه تحلیل لثه جلوگیری کند، همچنین می‌تواند مانع از دست رفتن بخشی از استخوان و افتادن دندان‌ها و نیز پوسیدگی آنها شود. در این جراحی بخشی از بافت برداشته می‌شود که اغلب از کام دهان گرفته می‌شود و از آن برای پوشاندن ریشه دندان استفاده خواهد شد. بسته به وضعیت دهان و نظر متخصص دندان این روش بهترین راه برای بهبود ظاهر لثه است. پزشک ممکن است یک یا چند پیوند لثه را انجام دهد. در واقع سه نوع مختلف پیوند لثه وجود دارند که پریودنتیست می‌تواند انتخاب کند:

• پیوند آزاد لثه: این روش اغلب برای ضخیم کردن بافت لثه استفاده می‌شود. یک لایه از بافت از کام دهان برداشته شده و به ناحیه آسیب دیده در اثر تحلیل لثه انتقال داده می‌شود. هر دو محل به سرعت و بدون آسیب دائمی بهبود می‌یابند.
• پیوند بافت همبند زیر اپی‌تلیالی: این روش معمولاً برای پوشش ریشه‌های پیدا شده استفاده می‌شود. بافت بصورت نسبتاً بدون درد از لایه بیرونی کام برداشته شده و به ناحیه‌ی تحلیل لثه انتقال می‌یابد.
• آلوگرافت ماتریس پوستی بدون سلول: در این روش از بافت انسانی اهدا شده به عنوان یک منبع بافت برای پیوند استفاده می‌شود. مزیت این روش این است که نیازی به یک ناحیه‌ی اهداکننده از کام بیمار نمی‌باشد (و بنابرین موجب درد کمتری می‌شود).

به جای استفاده از بافت خود بیمار پریودنتیست می‌تواند تصمیم بگیرد تا به یک بانک بافت اتکا کند یا از پروتئین‌هایی برای رشد بافت دهان بطور خود به خود استفاده نماید. پریودنتیست با شما صحبت خواهد کرد که کدام نوع از پیوند لثه با توجه به وضعیت شما بهتر است.

فرایند عمل

روش پیوند لثه معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. فرایند دقیق بستگی به این دارد که بافت از کام دهان یا از یک بانک بافت تهیه شود.

• در ابتدا برش‌های کوچکی در ناحیه دریافت‌کننده‌ی بافت ایجاد می‌شود تا پاکت‌های کوچکی جهت قرار دادن گرافت‌ها حاصل شوند.
• سپس یک برش با ضخامت نسبی ایجاد شده و گرافت بافت همبند وارد فضای بین قسمت بافت می‌گردد. گرافت معمولاً کمی بزرگ‌تر از ناحیه‌ی دچار تحلیل است بنابراین مقداری از آن اضافه خواهد بود.
• بخیه‌ها اغلب برای تثبیت بیشتر گرافت و پیشگیری از هرگونه جابه‌جایی در محل مورد نظر، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

پس از جراحی

از برخی مواد جراحی برای محافظت از ناحیه‌ی تحت درمان در طول یک هفته‌ی بهبودی استفاده می‌شود. یکنواختی و بهبودی لثه‌ها طی تقریباً شش هفته حاصل می‌شود، در این مدت از یک رژیم غذایی محدود یا نرم و غذاهای خنک استفاده می‌کنید، باید فعالیت فیزیکی خود را به حداقل برسانید و داروهایی نیز مصرف خواهید کرد. میزان دردی که ممکن است داشته باشید بستگی به نوع روش مورد استفاده دارد. بطور کلی، در صورتی که بافت از کام دهان برداشته شده باشد، می‌توانید به مدت چند روز پس از عمل انتظار درد داشته باشید.

هزینه

هزینه جراحی پیوند لثه می‌تواند بسته به تعداد گرافت‌ها، شدت تحلیل لثه و نوع بافت مورد نیاز افزایش یابد.

پیشگیری

پیشگیری بهترین کار برای تحلیل رفتن لثه‌ها است. چند روش برای این منظور وجود دارند:

• مراقبت مناسب از دهان و دندان
• استفاده از مسواک‌های نرم
• ترک مصرف دخانیات
• استفاده از محافظ یا نایت گارد