با اینکه متخصص ارتودنسی می‌تواند امکان اصلاح طرح لبخند را در هر سنی فراهم کند، اما یک دوره‌ی زمانی مطلوب برای شروع درمان وجود دارد. شروع درمان در این زمان، تضمین‌کننده‌ی دستیابی به نتایج عالی و صرف کمترین هزینه و زمان خواهد بود. متخصصین ارتودنسی توصیه می‌کنند که ارزیابی اولیه ارتودنسی باید با مشاهده‌ی اولین علامت مشکلات ارتودنسی یا تا حداکثر هفت سالگی انجام شود. در سنین پایین ممکن است درمان ارتودنسی ضروری نباشد، اما معاینه‌ی دقیق می‌تواند به صرفه‌ترین زمان جهت شروع درمان را پیش‌بینی کند. بهترین سن ارتودنسی، سنین 10 تا 14 سالگی است، درست در زمانی که سر و دهان در حال رشد بوده و می‌توان به شکل آسان‌تری دندان‌ها را مرتب کرد.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#90c5c4″]
در کلینیک دندانپزشکی دکتر یگانه توصیه می‌شود که بررسی ارتودنسی در اوایل هفت سالگی انجام شود. با اینکه بیماران بزرگسال نیز بسیار خوب با این درمان کنار می‌آیند، اما معاینه زودهنگام امکان شروع درمان را در صورت لزوم فراهم می‌کند. ما با بررسی و کنترل رشد دهان و دندان کودک شما، بهترین زمان جهت شروع درمان را انتخاب می‌کنیم. متخصصین ما اعتقاد دارند که بررسی مشکلات در زمان مناسب، دستیابی به بهترین نتایج را تضمین می‌کند.
به منظور دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه و یا رزرو نوبت در کلینیک دندانپزشکی دکتر یگانه میتوانید با شماره‌های 02122392365 –02144155090 تماس حاصل فرمایید.[/alert]
چرا مراجعه به متخصص ارتودنسی مهم است؟
درمان ارتودنسی صرفاً برای بهبود زیبایی لبخند نمی‌باشد، بلکه باعث اصلاح بهم‌ریختگی دندان‌ها نیز می‌گردد. مال‌اکلوژن یا بهم‌ریختگی دندان‌ها در اثر نامرتبی فک یا دندان‌ها رخ میدهد و بر نحوه‌ی خندیدن، جویدن و تمیز کردن دندان‌ها تاثیر منفی می‌گذارد. عدم درمان در بهترین سن ارتودنسی ، این مشکل می‌تواند منجر به مشکلات متعددی شود، از جمله:
- شلوغی دندان‌ها باعث دشواری مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می‌گردد که می‌تواند در پوسیدگی دندان و یا بیماری‌های لثه نقش داشته باشد.
- دندان‌های بیرون‌زده بیشتر مستعد شکستگی اتفاقی هستند.
- کراس بایت می‌تواند منجر به رشد نامطلوب و فرسایش غیر یکنواخت دندان شود.
- اپن بایت می‌تواند منجر به عادات فشار زبان و اختلال گفتاری گردد.
چه زمانی به متخصص ارتودنسی مراجعه کنیم؟
بیمار در صورت وجود هر یک از شرایط زیر از درمان زودهنگام بهره خواهد برد:
- افتادن زود هنگام یا دیر هنگام دندان‌های دائمی
- مشکل در جویدن
- تنفس از راه دهان
- مکیدن انگشت
- دندان‌های شلوغ، نامرتب یا مسدود شده
- جلو بودن بیش از حد فک‌ها
- گاز گرفتن گونه‌ها یا سقف دهان
- عدم قرار گرفتن دندان‌های جلو روی هم یا قرار گرفتن بصورت غیر عادی
- ظاهر نامتوازن صورت
- دندان قروچه
مراحل درمان ارتودنسی
با پیشرفته‌تر شدن روش‌های ارتودنسی در طول زمان، متخصصین دریافته‌اند که تقسیم کردن مراحل ارتودنسی مفید است. مراحل مختلف درمان ارتودنسی عبارتند از:
- درمان زود هنگام: در دوره هفت تا نه سالگی، اگر الگوی فک باعث مشکلاتی مانند سایش بیش از حد یا آسیب به دندان‌های تازه بروز آمده شود، می‌توان اقدامات درمانی ساده انجام داد. از ده تا دوازده سالگی نیز، برخی درمان‌ها برای اصلاح مشکلاتی از جمله تنگی فک بالا یا بروز مشکلات در دندان‌های جلو مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای موارد شلوغی دندان‌ها، درمان در این زمان به معنای این است که در آینده نیازی به کشیدن دندان‌های دائمی برای فراهم کردن فضای کافی برای دندان‌های دیگر نخواهد بود.
- درمان در نوجوانی: بیشتر افراد می‌توانند درمان ارتودنسی را پس از اینکه آخرین دندان شیری افتاد، شروع کنند. زمان ارتودنسی از ۱۱ تا ۱۶ سالگی متغیر خواهد بود. این درمان اغلب برای فردی انجام می‌شود که دندان‌های وی برای قرار گرفتن بصورت صحیح در دهان بیش از حد بزرگ باشند. معمولاً برای این منظور از بریس‌ها استفاده می‌شود.
- درمان در بزرگسالی: نسبت به گذشته افراد بزرگسال بیشتری به دنبال درمان ارتودنسی می‌باشند. بسیاری از این بیماران یا شانس درمان زودهنگام را نداشته‌اند یا در آن زمان برای آنها یک اولویت نبوده است. درمان در بزرگسالان می‌تواند بیشتر به طول بیانجامد زیرا حرکت دندان‌ها در استخوان فک در اثر ارتودنسی آرام‌تر خواهد بود. هر چند در بسیاری از موارد این نقطه ضعف خفیف به دلیل انطباق‌پذیری بالا با دستورالعمل‌های درمان (مانند تمیز کردن دندان‌ها و رژیم غذایی) که در بزرگسالان مشاهده می‌شود، قابل جبران است.
سن مناسب برای ارتودنسی
هفت سالگی بهترین زمان برای بررسی و در صورت لزوم، شروع درمان ارتودنسی است. این دوره به نام “درمان زودهنگام” معروف است.
در این سن، دندان‌های دائمی اولیه آغاز به بروز می‌کنند و فک عقبی شکل گرفته و تکمیل می‌شود. در این بازه زمانی، یک متخصص ارتودنسی می‌تواند تعادل و تناسب دندان‌ها را ارزیابی کند. به عنوان مثال، بروز دندان‌های دائمی ممکن است نشان‌دهنده احتمال وقوع مشکلاتی نظیر اوربایت (تداخل بین فک‌ها)، اپن بایت (فاصله زیاد بین دندان‌ها)، یا ازدحام دندان‌ها باشد. این معاینه به متخصص ارتودنسی این امکان را میدهد که درمانی را به‌موقع شروع کرده و از زیبایی و سلامت دندان‌ها در آینده مراقبت کند.
مزایای ارتودنسی زودهنگام
درمان زودهنگام ارتودنسی ممکن است از بروز مشکلات جدی جلوگیری کرده و درمان در مراحل بعدی را کوتاه‌تر و راحت‌تر کند. درمان زودهنگام به متخصص ارتودنسی این شانس را میدهد تا:
- رشد فک را به شکلی هدایت کند تا تقارن صورت فراهم شود.
- خطر ضربه به دندان‌های بیرون زده جلویی را کاهش دهد.
- عادات زیان‌آور دهان و دندان را اصلاح کند.
- ظاهر فرد و اعتماد بنفس وی را افزیش دهد.
- دندان‌های دائمی را به موقعیت مطلوب‌تر و بهتر هدایت کند.
- نحوه قرار گرفتن لب‌ها روی یکدیگر را بهبود بخشد.
- فضای کافی برای دندان‌های شلوغ یا بیرون آمدن دندان‌ها را فراهم کند.
- فضای لازم برای دندان‌های بیرون نیامده را حفظ کند.
- نیاز به کشیدن دندان‌ها را کاهش دهد.
- مدت زمان درمان را کاهش دهد.
انواع روش‌های بکار رفته در ارتودنسی پیشگیری در کودکان
موثرترین درمانهای زودهنگام ارتودنسی عبارتند از:
وسیع‌کننده کام
وسیع کردن زودهنگام کام باعث اصلاح کراس بایت شده و فضای کافی برای دندان‌هایی که ممکن است نتوانند بیرون بیایند یا بصورت کج بیرون می‌آیند را فراهم می‌کند. این روش همچنین مانع از جابه‌جایی فک پایین که در صورت عدم درمان ممکن است به یک طرف متمایل شود، می‌گردد.
جلو کشیدن فک (پروترکشن ماگزیلا)
بیشتر موارد آندربایت ناشی از عدم رشد کافی فک بالا به طرف جلو است. در کودکان، تغییر شکل این استخوان‌های فک آسان است. جلو کشیدن فک می‌تواند باعث رشد فک بالا به طرف جلو شده و با تغییر شکل آن، حالت فک را اصلاح کند.
بریس تکه‌ای
بریس تکه‌ای یا ارتودنسی جزئی معمولاً در مواردی استفاده می‌شود که دندان‌های جلوی یک بیمار ۷ تا ۹ ساله بسیار شلوغ و ناهماهنگ هستند. این نوع درمان می‌تواند به نسبت سریع (۳ تا ۶ ماه) دندان‌های جلو را بهبود بخشیده و در نهایت بهبود ظاهر بیمار را فراهم کرده و فضای کافی را برای دندان‌های خلفی که در آینده بروز خواهند کرد، ایجاد کند.
فضا نگهدارنده
فضا نگهدارنده‌ها دستگاه‌های غیرفعالی هستند که در زمان مناسب می‌توانند به بیرون آمدن دندان‌های دائمی خلفی را بهبود بخشیده و آنها را به شکل منظم‌تری از دهان بیرون آورند. اگر دندان کودک شما به دلیل پوسیدگی یا حادثه‌ای ناگهانی زودتر از مواقع عادی فرو رفته باشد، استفاده از فضا نگهدارنده می‌تواند کمک کند تا از کوچک شدن فاصله‌های موجود و پیشگیری از مشکلاتی که هنگام بروز دندان‌های دائمی ممکن است پیش آید، اطمینان حاصل شود.
ارتودنسی در سنین بزرگسالی
یک از سوالات رایجی که توسط افراد بزرگسال پرسیده می‌شود این است که آیا برای انجام این درمان دیر شده است یا خیر، زیرا بیشتر مواقع کودکان را با سیم‌کشی دندان‌ها و نگهدارنده‌ها مشاهده می‌کنیم. اما در واقع از هر پنج بیمار یک نفر بزرگسال است. مراجعه به دندانپزشک صرفنظر از اینکه در چه دوره‌ای از زندگی هستید، دیر نمی‌باشد اما بطور کلی زمان مناسب برای ارتودنسی در سنین پایین است. علاوه بر این، با وجود ردیف کننده‌ها و براکت‌های شفاف و نیمه‌شفاف، سیم‌کشی دندان‌ها در سنین بالاتر کمتر جلب توجه کرده و به شما برای داشتن لبخندی که همیشه آرزوی آن را داشته‌اید کمک می‌کند، در حالی که موجب بهبود بهداشت دهان و دندان نیز خواهد شد.
