با اینکه متخصص ارتودنسی می‌تواند امکان اصلاح طرح لبخند را در هر سنی فراهم کند، اما یک دوره‌ی زمانی مطلوب برای شروع درمان وجود دارد. شروع درمان در این زمان، تضمین‌کننده‌ی دستیابی به نتایج عالی و صرف کمترین هزینه و زمان خواهد بود. متخصصین ارتودنسی توصیه می‌کنند که ارزیابی اولیه ارتودنسی باید با مشاهده‌ی اولین علامت مشکلات ارتودنسی یا تا حداکثر هفت سالگی انجام شود. در سنین پایین ممکن است درمان ارتودنسی ضروری نباشد، اما معاینه‌ی دقیق می‌تواند به صرفه‌ترین زمان جهت شروع درمان را پیش‌بینی کند. بهترین سن ارتودنسی، سنین 10 تا 14 سالگی است، درست در زمانی که سر و دهان در حال رشد بوده و می‌توان به شکل آسان‌تری دندان‌ها را مرتب کرد.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#90c5c4″]
در کلینیک دندانپزشکی دکتر یگانه توصیه می‌شود که بررسی ارتودنسی در اوایل هفت سالگی انجام شود. با اینکه بیماران بزرگسال نیز بسیار خوب با این درمان کنار میآیند، اما معاینه زودهنگام امکان شروع درمان را در صورت لزوم فراهم می‌کند. ما با بررسی و کنترل رشد دهان و دندان کودک شما، بهترین زمان جهت شروع درمان را انتخاب می‌کنیم. متخصصین ما اعتقاد دارند که بررسی مشکلات در زمان مناسب، دستیابی به بهترین نتایج را تضمین می‌کند.
به منظور دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه و یا رزرو نوبت در کلینیک دندانپزشکی دکتر یگانه می‌توانید با شماره‌های 02122392365 –02144155090 تماس حاصل فرمایید.[/alert]
چرا مراجعه به متخصص ارتودنسی مهم است؟
درمان ارتودنسی صرفاً برای بهبود زیبایی لبخند نمی‌باشد، بلکه باعث اصلاح بهم‌ریختگی دندان‌ها نیز می‌گردد. مال‌اکلوژن یا بهم‌ریختگی دندان‌ها در اثر نامرتبی فک یا دندان‌ها رخ می‌دهد و بر نحوه‌ی خندیدن، جویدن و تمیز کردن دندان‌ها تاثیر منفی می‌گذارد. عدم درمان در بهترین سن ارتودنسی ، این مشکل می‌تواند منجر به مشکلات متعددی شود، از جمله:
- شلوغی دندان‌ها باعث دشواری مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می‌گردد که می‌تواند در پوسیدگی دندان و یا بیماری‌های لثه نقش داشته باشد.
- دندان‌های بیرون‌زده بیشتر مستعد شکستگی اتفاقی هستند.
- کراس بایت می‌تواند منجر به رشد نامطلوب و فرسایش غیر یکنواخت دندان شود.
- اپن بایت می‌تواند منجر به عادات فشار زبان و اختلال گفتاری گردد.
چه زمانی به متخصص ارتودنسی مراجعه کنیم؟
بیمار در صورت وجود هر یک از شرایط زیر از درمان زودهنگام بهره خواهد برد:
- افتادن زود هنگام یا دیر هنگام دندان‌های دائمی
- مشکل در جویدن
- تنفس از راه دهان
- مکیدن انگشت
- دندان‌های شلوغ، نامرتب یا مسدود شده
- جلو بودن بیش از حد فک‌ها
- گاز گرفتن گونه‌ها یا سقف دهان
- عدم قرار گرفتن دندان‌های جلو روی هم یا قرار گرفتن بصورت غیر عادی
- ظاهر نامتوازن صورت
- دندان قروچه
مراحل درمان ارتودنسی
با پیشرفته‌تر شدن روش‌های ارتودنسی در طول زمان، متخصصین دریافته‌اند که تقسیم کردن مراحل ارتودنسی مفید است. مراحل مختلف درمان ارتودنسی عبارتند از:
- درمان زود هنگام: در سنین هفت تا نه سالگی در صورتی که الگوی فک باعث آسیب‌هایی (مانند سایش بیش از حد یا آسیب لثه) به دندان‌های تازه درآمده شود، برخی درمان‌های ساده ممکن است انجام شوند. بین ۱۰ تا ۱۲ سالگی ممکن است برخی درمان‌ها برای اصلاح مشکلاتی مانند تنگ بودن فک بالا و بیرون‌زدگی دندان‌های جلو مورد استفاده قرار بگیرند. برای موارد شلوغی دندان‌ها، درمان در این زمان بدین معنی است که در آینده نیازی به کشیدن دندان‌های دائمی جهت فراهم شدن فضای کافی برای سایر دندان‌ها نخواهد بود.
- درمان در نوجوانی: بیشتر افراد می‌توانند درمان ارتودنسی را پس از اینکه آخرین دندان شیری افتاد، شروع کنند. زمان ارتودنسی از ۱۱ تا ۱۶ سالگی متغیر خواهد بود. این درمان اغلب برای فردی انجام می‌شود که دندان‌های وی برای قرار گرفتن بصورت صحیح در دهان بیش از حد بزرگ باشند. معمولاً برای این منظور از بریس‌ها استفاده می‌شود.
- درمان در بزرگسالی: نسبت به گذشته افراد بزرگسال بیشتری به دنبال درمان ارتودنسی می‌باشند. بسیاری از این بیماران یا شانس درمان زودهنگام را نداشته‌اند یا در آن زمان برای آنها یک اولویت نبوده است. درمان در بزرگسالان می‌تواند بیشتر به طول بیانجامد زیرا حرکت دندان‌ها در استخوان فک در اثر ارتودنسی آرام‌تر خواهد بود. هر چند در بسیاری از موارد این نقطه ضعف خفیف به دلیل انطباق‌پذیری بالا با دستورالعمل‌های درمان (مانند تمیز کردن دندان‌ها و رژیم غذایی) که در بزرگسالان مشاهده می‌شود، قابل جبران است.
سن مناسب برای ارتودنسی
هفت سالگی بهترین سن برای ارتودنسی ، بررسی ارتودنسی و حتی درمان ارتودنسی است که درمان زودهنگام نامیده می‌شود.
تا هفت سالگی اولین دندان‌های دائمی آسیا بیرون میآیند و قسمت عقبی فک را تشکیل می‌دهند. در طول این دوره، یک متخصص ارتودنسی می‌تواند تناسب دندان‌ها را ارزیابی کند. برای مثال، بیرون آمدن دندان‌های پیشین می‌تواند نشان‌دهنده‌ی احتمال بروز اوربایت، اپن بایت، ازدحام دندان‌ها یا لبخند لثه‌ای باشد. معاینه بموقع شانس دستیابی به لبخندی زیبا را افزایش می‌دهد.
مزایای ارتودنسی زودهنگام
درمان زودهنگام ارتودنسی ممکن است از بروز مشکلات جدی جلوگیری کرده و درمان در مراحل بعدی را کوتاه‌تر و راحت‌تر کند. درمان زودهنگام به متخصص ارتودنسی این شانس را می‌دهد تا:
- رشد فک را به شکلی هدایت کند تا تقارن صورت فراهم شود.
- خطر ضربه به دندان‌های بیرون زده جلویی را کاهش دهد.
- عادات زیان‌آور دهان و دندان را اصلاح کند.
- ظاهر فرد و اعتماد بنفس وی را افزیش دهد.
- دندان‌های دائمی را به موقعیت مطلوب‌تر و بهتر هدایت کند.
- نحوه قرار گرفتن لب‌ها روی یکدیگر را بهبود بخشد.
- فضای کافی برای دندان‌های شلوغ یا بیرون آمدن دندان‌ها را فراهم کند.
- فضای لازم برای دندان‌های بیرون نیامده را حفظ کند.
- نیاز به کشیدن دندان‌ها را کاهش دهد.
- مدت زمان درمان را کاهش دهد.
انواع روش‌های بکار رفته در ارتودنسی پیشگیری در کودکان
موثرترین درمان‌های زودهنگام ارتودنسی عبارتند از:
وسیع‌کننده کام
وسیع کردن زودهنگام کام باعث اصلاح کراس بایت شده و فضای کافی برای دندان‌هایی که ممکن است نتوانند بیرون بیایند یا بصورت کج بیرون میآیند را فراهم می‌کند. این روش همچنین مانع از جابه‌جایی فک پایین که در صورت عدم درمان ممکن است به یک طرف متمایل شود، می‌گردد.
جلو کشیدن فک (پروترکشن ماگزیلا)
بیشتر موارد آندربایت ناشی از عدم رشد کافی فک بالا به طرف جلو است. در کودکان، تغییر شکل این استخوان‌های فک آسان است. جلو کشیدن فک می‌تواند باعث رشد فک بالا به طرف جلو شده و با تغییر شکل آن، حالت فک را اصلاح کند.
بریس تکه‌ای
بریس تکه‌ای یا ارتودنسی جزئی را می‌توان در صورتی که دندان‌های جلوی یک بیمار ۷ تا ۹ ساله بسیار شلوغ باشند مورد استفاده قرار داد. این دندان‌های جلو را می‌توان نسبتاً سریع مرتب کرد (۳ تا ۶ ماه) که در نهایت موجب بهبود ظاهر بیمار و نیز ایجاد فضای کافی برای دندان‌های خلفی که در آینده بیرون میآیند، خواهد شد.
فضا نگهدارنده
فضا نگهدارنده‌ها دستگاه‌های غیر فعالی هستند که در صورتی که در زمان مناسبی استفاده شوند، می‌توانند به بیرون آمدن دندان‌های دائمی خلفی کمک کرده تا مرتب‌تر از مواقع عادی، بیرون بیایند. در صورتی که دندان کودک شما به دلیل پوسیدگی یا یک سانحه زودتر از حد معمول افتاده باشد، استفاده از فضا نگهدارنده برای جلوگیری از کوچک شدن این فضای ایجاد شده و مشکلات دندانی در هنگام بیرون آمدن دندان‌های دائمی از اهمیت زیادی برخوردار است.
ارتودنسی در سنین بزرگسالی
یک از سوالات رایجی که توسط افراد بزرگسال پرسیده می‌شود این است که آیا برای انجام این درمان دیر شده است یا خیر، زیرا بیشتر مواقع کودکان را با سیم‌کشی دندان‌ها و نگهدارنده‌ها مشاهده می‌کنیم. اما در واقع از هر پنج بیمار یک نفر بزرگسال است. مراجعه به دندانپزشک صرفنظر از اینکه در چه دوره‌ای از زندگی هستید، دیر نمی‌باشد اما بطور کلی زمان مناسب برای ارتودنسی در سنین پایین است. علاوه بر این، با وجود ردیف کننده‌ها و براکت‌های شفاف و نیمه‌شفاف، سیم‌کشی دندان‌ها در سنین بالاتر کمتر جلب توجه کرده و به شما برای داشتن لبخندی که همیشه آرزوی آن را داشته‌اید کمک می‌کند، در حالی که موجب بهبود بهداشت دهان و دندان نیز خواهد شد.
